Het begon allemaal in 1938 met een heel bijzondere berg, een onvergelijkbare man en een unieke visie. Tenminste, als je afgaat op het verhaal dat het bedrijf Piz Buin vertelt en blijft vertellen. Destijds liep Franz Greiter, een toegewijde en gepassioneerde scheikundestudent, een aanzienlijke zonnebrand op tijdens het bergbeklimmen. En hoe kon het ook anders? Deze berg was niemand minder dan de beroemde Zwitserse gletsjer Piz Buin. Hij noemde er zijn nog steeds succesvolle en populaire merk Piz Buin naar. Hiertoe behoort ook de immens succesvolle Piz Buin Allergy serie.
Als gevolg van deze ervaring richtte Greiter zich in de jaren daarna herhaaldelijk op de krachten van de natuur. In het bijzonder de kracht van de zon en de effecten daarvan op onze onbeschermde huid. En dat was precies het sleutelwoord voor Greiter: onbeschermd. Hij wilde het er niet bij laten zitten dat onze huid alleen beschermd zou moeten worden door dikke stoffen of iets dergelijks. Greiter wilde een onzichtbare zonbescherming creëren - voor al die mensen die graag veel tijd in de buitenlucht doorbrengen. En er waren talloze redenen en toepassingsgebieden.
Het idee om een licht, chemisch, onzichtbaar en toch onschadelijk beschermingsproduct te vinden dat altijd en overal gedragen kon worden, was geboren. De eerlijkheid gebiedt echter te zeggen dat Greiter's onderzoek gebaseerd was op bestaand onderzoek uit de jaren 1930. Toch zou het nog een paar jaar duren voordat Greiter eindelijk zijn eerste echte doorbraak bereikte. In 1946 was het eindelijk zover.
Greiter slaagde erin een effectief product te vinden dat, wanneer het op de huid werd aangebracht, de effecten van de zon op de huid verminderde. Tot dan toe was dit niets bijzonders, maar voor het eerst was Greiter's mengsel echt het vermelden waard. De tot dan toe gebruikte producten boden een nogal magere bescherming. De beschermingsfactor varieerde toen echter nog enorm, afhankelijk van de concentratie van het mengsel en de gevoeligheid van het huidtype in kwestie.
Dit kwam vooral doordat mengsels in het begin nog erg eenzijdig waren. De zonbeschermingsfactor als zodanig werd pas in 1962 gedefinieerd - opnieuw door Greiter. De Hamburgse stralingsfysicus Rudolf Schulze had echter al in 1956 de basis gelegd door het eerste onderzoek te doen op het gebied van zonnestraling op de huid, de noodzakelijke beschermingsfactor en de effecten daarvan op het verbrandingsproces.
Overigens was het Greiters vrouw die op het idee kwam om van wat aanvankelijk een chemisch product was, een cosmetisch verzorgingsproduct te maken dat als zodanig kon worden gebruikt. Margo Greiter werkte destijds als schoonheidsspecialiste en wees erop dat beschermende crèmes beter en gerichter op grote oppervlakken konden worden aangebracht dan de tot dan toe bekende zalven en tincturen. Als leverancier van de eerste zonnebrandcrème, zoals we die vandaag de dag in vergelijkbare vormen kennen, was er echter behoefte aan een nieuw label. Piz Buin, leverancier van effectieve, voedende en eenvoudig te gebruiken zonbescherming, was geboren...