Serge Lutens in samenwerking met Christopher Sheldrake
Hoe omschrijft Serge Lutens, bedenker van La Couche Du Diable, zijn geur? "Terwijl de duivel je smeekt om je beter te vangen, verbergen de donkere noten van oud hout zich onder het vervilte fluweel van labdanum," zegt hij. Labdanum is "een hars die onmisbaar is voor het amberakkoord, waarvan de sensuele, warme tonen met accenten van pruim en leer in de neus springen." Daarnaast "een vleugje citrusvruchten zoals mandarijn en sinaasappel en een vleugje kaneel. Waar de schaduwen donker zijn, zegt Lutens, worden de dierlijke nuances van zijn geur onthuld. "Wanneer we het eindelijk raden, is het te laat, de schade is aangericht, Satan heeft je in zijn netten getrokken," vatte hij samen tijdens zijn introductie.
Triades van top-, hart- en basisnoten laten Serge Lutens en zijn parfumeur Christopher Sheldrake onberoerd. Sheldrake, die de geurverhalen van Lutens olfactorisch realiseert, behandelt ze zoals "nieuwe muziek" harmonieën behandelt: hij lost ze op om polytonale akkoorden te creëren. Chypre ontmoet de veelzijdige diversiteit van zijn La Couche Du Diable: het varieert tussen amberig, citrusachtig en houtachtig, warm kruidig en bloemig-balsamisch.
Zoals altijd wanneer hij componeert voor Lutens, creëerde Sheldrake de Serge Lutens La Couche Du Diable uit de beste ingrediënten. Het rokerige, houtachtige bouquet bevat oud, een zeldzame houtsoort die alleen in India en Zuid-Azië voorkomt. Ook de kostbare cistus labdanum glinstert erin met zijn amberkleurige bloemige nuances. Hierdoor is Serge Lutens La Couche Du Diable krachtig, vurig en teder tegelijk. Ondanks zijn somberheid laat het een spoor achter van kaneel en delicaat zoete rozennoten, die doen denken aan de sensualiteit van Arabische nachten. Samen met Sheldrake won Lutens de FiFi Award van de Fragrance Foundation voor zijn geuren.