Een eerbetoon aan de Russische avant-gardekunst: de reclamecampagne voor Serge Lutens L'Orpheline
Een manke figuur balancerend op een touw voor een donkere kamer, een kerkhofkruis op de special edition flacon, de dood met een schop op het compacte poeder: de reclamecampagne waarmee Serge Lutens L'Orpheline in 2014 promootte, deed zijn reputatie als enfant terrible van de parfumwereld eer aan.
Lutens' promotievideo plaatst zijn werk in de buurt van abstracte kunst, vergelijkbaar met de Russische Suprematisten Vlademir Malevich en El Lissitzky. Net als de avant-gardisten uit de jaren 1920 splitst Lutens zijn pop op in geometrische vormen, in dit geval de letters van haar naam Orpheline. Hij beweegt deze als een poppenspeler voor een lege ruimte en bereikt zo een abstracte driedimensionaliteit.
De sombere visie van het vallende kind in de mens, dat van het koord dreigt te vallen nadat hij door de deur van het leven is gelopen, werd gelanceerd via video en op Facebook. De productlancering van Serge Lutens L'Orpheline in het Palais Royale, zijn eerste Parijse parfumhuis, leek op een vernissage met parfumexposanten als kunstobjecten, omlijst door schilderijen van Lutens en een modeshow. Een illustere kring van kunstenaars, ontwerpers, modeontwerpers en bloggers zoals Giulia Bianca Demaria, fotografe voor het Italiaanse trendtijdschrift Grey, modeblogger Aryanà Francesca Urbani, actrice Maria-Elena Morelli en sociologe en modeblogger Lyn Slater waren uitgenodigd.
Serge Lutens omschreef zijn geur L'Orpheline bij de productlancering als volgt: Breekbaar maar heel, een pauze voordat de barsten verschijnen, hintend op Orpheus, die zelfs de stenen kon bekoren. Van Orpheus is bekend dat hij zelf de gave had om stenen te transformeren, terwijl de tweede helft van de naam "-lijn" verwijst naar vrouwelijkheid, kwetsbaarheid, de dunne lijn tussen hemel en aarde. Lutens verwerkte zo zijn intieme, pijnlijke herinneringen aan een kindertijd zonder ouders in een buitengewoon geurproject.